Silvain had een brief gekregen waar hij lang over na ging denken in zijn denk stoel met een glas wijn uit een hele oude fles. Tegen de tijd dat hij klaar was met herinneringen ophalen was de fles wijn al lang leeg en miste een tweede al een flink stuk van zijn inhoud kwijt.
De dag daarna had hij zich in zijn beste kleding gestoken en was richting de plaats van afzending gereden. Nog steeds had hij een blik op zijn gezicht als van een man die nadacht terwijl hij in zijn koets zat. Van alles wat langs hem heen ging had hij geen idee, hij bleef in de herinneringen leven.
Silvain ontwaakte uit zijn verleden toen hij bij de bestemming was aangekomen, hoewel hij genoot van de herinneringen was het tijd om weer in het heden te komen. Hij stapte uit de koets en gebaarde die op hem te wachten wanneer hij terug kwam.
Zelf liep hij rustig verder en klopte wat onwennig aan om te kijken wie hem kwam begroeten.
De dag daarna had hij zich in zijn beste kleding gestoken en was richting de plaats van afzending gereden. Nog steeds had hij een blik op zijn gezicht als van een man die nadacht terwijl hij in zijn koets zat. Van alles wat langs hem heen ging had hij geen idee, hij bleef in de herinneringen leven.
Silvain ontwaakte uit zijn verleden toen hij bij de bestemming was aangekomen, hoewel hij genoot van de herinneringen was het tijd om weer in het heden te komen. Hij stapte uit de koets en gebaarde die op hem te wachten wanneer hij terug kwam.
Zelf liep hij rustig verder en klopte wat onwennig aan om te kijken wie hem kwam begroeten.